Iedereen die ons kent weet dat wij gek zijn op Beaujolais: het lieflijk landschap, het eten en natuurlijk de wijnen! En dan hebben we het niet over de Beaujolais Nouveau die de Beaujolais beroemd heeft gemaakt maar ook een imagoprobleem hebben opgeleverd. Nee, wij hebben het over de Crus. We nemen je mee op reis naar de Beaujolais.

De Beaujolais (het zuidelijk deel van de Bourgogne, tussen Mâcon en de Rhône) heeft een rijke en gevarieerde geschiedenis die – net als veel andere Franse wijngebieden – teruggaat tot de Romeinse tijd. De Romeinen introduceerden de wijnbouw in de regio en de wijngaarden bloeiden al snel op vanwege het gunstige klimaat en de zeer geschikte grond. In de Middeleeuwen namen kloosters en abdijen de wijnproductie over en daarmee begonnen de wijnen uit de Beaujolais hun reputatie te vestigen in heel Frankrijk. In de jaren ’50 kreeg de Beaujolais Nouveau (a.k.a Beaujolais Primeur) internationale bekendheid toen deze wijn werd gepromoot als een lichte, feestelijke wijn die meteen na de oogst kon worden gedronken. Traditiegetrouw wordt de Beaujolais Nouveau op de 3^e donderdag van november gepresenteerd – slechts twee (!) maanden na de oogst. De laatste 20 jaar is Beaujolais Nouveau minder populair geworden en heeft het gebied een echte kwaliteitsslag gemaakt.

Het meest voorkomende druivenras in de Beaujolais is gamay noir a jus blanc, kortweg gamay. Gamay is een productief druivenras dat het goed doet op de arme en granietachtige bodems van de Beaujolais. De druiven zijn klein en compact, met een dunne schil, wat resulteert in lichte, fruitige wijnen met rood fruitaroma’s, levendige zuren en lage tannines.

Beaujolais is op z’n best indien afkomstig uit één van de tien dorpen – bekend als de Beaujolais Crus – die meer complexe rode wijnen produceren. Deze Crus hebben elk een eigen appellatie, de regels zijn strenger, en vaak staat Beaujolais niet eens op het etiket. Deze Crus zijn de top van de Beaujolais met elk een uniek karakter. De wijnboeren met wijngaarden in deze Crus, maken hier geen Beaujolais Nouveau. Sommigen maken het wel, maar dan van wijngaarden buiten de Beaujolais Crus.

Van Noord naar Zuid zetten we alle Beaujolais Crus op een rijtje:

Saint-Amour (320 hectare, veelal granietbodem): licht en fruitig. Meest noordelijke Cru. Mede door de romantische naam zijn de wijnen in verhouding vaak wat duur en de kwaliteit is wisselend.
Juliénas (570 hectare, graniet, klei en zand): de wijnen zijn intens fruitig, aroma’s van kruiden, bessen en subtiele specerijen.
Chénas (bijna 250 hectare, veelal granietbodem): krachtig, steviger, vergelijkbaar met Moulin-à-Vent, minder fruitig dan andere Beaujolais Crus. Goed te bewaren.
Moulin-à-Vent (610 hectare, graniet met daarop zandbodem): één van de beste, meest serieuze Beaujolais wijnen. Ze hebben een goede structuur en concentratie en kunnen goed ouderen.
Fleurie (820 hectare, veelal granietbodem): behoort tot de geurigste en meest elegante wijnen van de Beaujolais.
Chiroubles (320 hectare, vooral hoger gelegen granietbodem): koeler dan de rest van de Beaujolais. Chiroubles is wat lichter en kom je weinig tegen buiten Frankrijk.
Morgon (1.110 hectare, graniet en leisteen): net als Moulin- à-Vent levert Morgon karakteristieke wijnen die goed kunnen ouderen.
Régnié (290 hectare, meer zanderige bodem): sinds 1988 de 10^e Cru en het meest westelijk gelegen. Deze wijnen meestal wat lichter en niet al te complex.
Brouilly (1.200 hectare): de grootste Cru van de Beaujolais, hoger gelegen op restanten van een vulkaan. Deze Cru is geeft zeer fruitige en toegankelijke wijnen.
Côte de Brouilly (300 hectare, graniet en leisteen): veelal gelegen op hellingen en de zomers kunnen er echt warm worden dus deze Cru is wat krachtiger en heeft meer concentratie dan Brouilly.

Maar liefst 9 van de 10 Crus hebben wij momenteel in ons assortiment (alleen de Régnié niet). Dus genoeg om uit te proberen. De wijnen zijn overigens allemaal licht te koelen en heerlijk bij de volgende gerechten: charcuterie, gegrilde kip en ander gevogelte, patés, terrines, BBQ, maar denk ook aan de pittige Thaise (en zelfs de kruidige Indonesische) keuken. Cheers!